Jacobs Cronat Gold. Jacobs Cronat Gold to zdecydowanie najlepsza kawa rozpuszczalna na rynku. Cechuje się niepowtarzalnym smakiem i subtelnym aromatem, które tworzą doskonałą harmonię. Nie jest zbyt intensywna, chociaż dość wyrazista. Dzięki temu doskonale smakuje w połączeniu z mlekiem albo śmietanką. Rozumiem, że pytanie dotyczące zagrożenia zakrzepicą odnosi się do żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, a więc zakrzepicy żył głębokich (zwłaszcza kończyn dolnych) i/lub zatorowości płucnej. Występowanie hemoroidów nie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Może istnieć pewien związek Zakrzepica żył powierzchownych drażni śródbłonek (element ściany naczynia) co powoduje zapalenie. Konsekwencją może być silny ból, a nawet trudności w poruszaniu się. Zakrzepy w żyłach mogą być potencjalnym źródłem powikłań płucnych. Stan zapalny pojawia się nagle i związany jest z pojawieniem się skrzepliny. Czosnek to podstawa wielu kuchni świata, m. in. włoskiej, chińskiej, hiszpańskiej czy arabskiej. Używany jest także w polskiej kuchni - przy kiszeniu ogórków czy jako dodatek do zup czy sosów, gdyż dodaje niepowtarzalnego smaku i aromatu. Warto włączyć czosnek do naszej diety także ze względu na jego właściwości zdrowotne. Sprawdź, jakie są główne osiągnięcia polskiej transplantologii. Lek. Tomasz Stawski Chirurg , Jaworzno. 84 poziom zaufania. Trzeba zażywać leki jak zalecił lekarz prowadzący. Leki zmniejszające krzepliwość krwi mogą spowodować powolne rozpuszczenie zakrzepu, ale to trwa. Możliwość wycofania się tej skrzepliny to kwesta 2-3 Xarelto (rywaroksaban) jest lekiem przeciwzakrzepowym, który działa poprzez hamowanie czynnika Xa, kluczowego enzymu uczestniczącego w procesie krzepnięcia krwi. Chociaż Xarelto nie rozpuszcza już istniejących skrzepów krwi w sposób bezpośredni, przyczynia się do zapobiegania powstawaniu nowych skrzepów oraz wzrostu istniejących . Fot: apugach / Perełkowiec japoński, inaczej znany jako sofora japońska, to drzewo wywodzące się z Dalekiego Wschodu, które bardzo rzadko występuje w Polsce. Roślina wpływa na cały organizm, lecz znana jest najbardziej z pozytywnego działania na układ krążenia. Wzmacnia naczynia krwionośne, obniża ciśnienie tętnicze krwi. Perełkowiec japoński to drzewo o szerokim zastosowaniu. Może pełnić funkcję rośliny ozdobnej, miododajnej, przemysłowej i leczniczej. Należy do 50 podstawowych roślin tradycyjnej chińskiej medycyny. Surowiec zielarski stanowią liście, kwiaty, owoce. Z sofory przygotowuje się nalewkę, intrakt, herbatę, wyciągi, krople. Perełkowiec japoński – wiadomości ogólne Perełkowiec japoński (z łac. Styphnolobium japonicum (L.) Schott) to wywodzące się z Chin drzewo zaliczane do rodzaju perełkowiec (z łac. Styphnolobium Schott) i rodziny bobowate (z łac. Fabaceae Lindl.). Roślina ma wiele alternatywnych określeń, w tym sofora japońska, szupin japoński, szupin chiński. Sprowadzona została do Europy w 1750 roku. W Polsce spotkać ją można przeważnie w ogrodach botanicznych. Właściwości lecznicze perełkowca Perełkowiec japoński ma wiele właściwości leczniczych, które zawdzięcza zawartości witaminy P, alkaloidów, fosfolipidów, flawanoidów (np. izoramnetyny, kaempferolu, genisteiny), olejku eterycznego. Podkreśla się zwłaszcza jego korzystne działanie na układ krążenia. Wzmacnia i uelastycznia ściany naczyń krwionośnych, dzięki czemu zwalcza problem ich pękania i normalizuje przepuszczalność. Obniża poziom ciśnienia tętniczego krwi oraz „złego” cholesterolu (LDL) w surowicy krwi, w związku z czym zmniejsza ryzyko rozwoju miażdżycy. Rozpuszcza zakrzepy żylne. Uszczelniając drobne naczynia krwionośne w błonach śluzowych, zapobiega krwawieniom. Łagodzi zaburzenia rytmu mięśnia sercowego, wspomaga leczenie żylaków nóg i odbytu (hemoroidów). Nie należy jednak rezygnować z tradycyjnego leczenia oraz wizyt u lekarza. Perełkowiec japoński wykazuje działanie antyseptyczne, rozkurczowe, bakteriobójcze, przeciwzapalne, przeciwutleniające. Wpływa korzystnie na układ trawienny. Wskazania do stosowania stanowią choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy oraz choroby wywołane przez pasożyty jelitowe. Polecany jest na przeziębienia, grypę, anginę i osłabienie organizmu. Eliminuje drętwienie i bóle nóg oraz mrowienie i skurcze łydek. Łagodzi bóle i zawroty głowy oraz nadmierne wypadanie włosów. Wspomaga leczenie trudno gojących się ran, wrzodów, oparzeń, łuszczycy, grzybicy, egzemy. Odgrywa rolę wspomagającą w leczeniu alergii o różnej etiologii, reumatyzmu, chorób wątroby, zapalenia zatok, dusznicy bolesnej. Surowiec leczniczy dostępny jest w sklepach zielarskich, niektórych aptekach i dzięki sprzedaży internetowej. Za opakowanie 50 g zapłaci się około 12 zł. Jak przygotować herbatę z perełkowca japońskiego? Z perełkowca japońskiego najczęściej przygotowuje się herbatę. W tym celu należy 2 łyżki surowca zalać 250 ml wrzącej wody, po czym odstawić do zaparzenia na 15 min i przecedzić. Zalecane dzienne spożycie wynosi 1–2 razy po szklance. Istnieje też możliwość nabycia gotowych do zaparzenia herbat w saszetkach. Za opakowanie 25 torebek po 2 g (55% stanowią liście sofory, a 45% – zielona herbata) zapłaci się około 12 zł. Innym sposobem wykorzystania perełkowca japońskiego jest intrakt. To preparat otrzymywany w wyniku wytrawienia surowca roślinnego alkoholem o wysokim stężeniu. W przeciwieństwie do nalewek sporządza się go ze świeżego surowca. Należy 1 część surowca zalać 3 częściami gorącego alkoholu. Dla przykładu na 100 g surowca potrzeba 300 ml alkoholu. Miksturę poddaje się przez 7 dni maceracji, przefiltrowuje i przelewa do butelek. Zalecane dzienne spożycie wynosi 1–2 razy po 10 ml. Kiedy warto leczyć się ziołami? Dowiesz się tego z filmu: Zobacz film: Zioła - przy jakich dolegliwościach warto o nich pamiętać? Źródło: Stylowy Magazyn Wyciąg z perełkowca japońskiego W sprzedaży znajduje się wyciąg z perełkowca japońskiego (z łac. Tinctura Sophorae japonicae). Preparat ma postać płynu o ciemnobrązowym kolorze i specyficznym zapachu. Może być stosowany zewnętrznie w formie kompresów nasączonych roztworem powstałym z połączenia z wodą w stosunku 1 : 3. Z kolei wewnętrznie spożywać należy 20–30 kropli rozpuszczonych w wodzie 3 razy dziennie około pół godziny po posiłku. Perełkowiec japoński – uprawa Perełkowiec japoński uprawia się ze względu na atrakcyjny wygląd. Drzewo dorasta do 25 m wysokości. Ma szeroką, zaokrągloną koronę. Liście, średnio 5-centymetrowe, są jajowatego kształtu. Roślina wydaje kredowobiałe, motylkowe kwiaty o długości do 30 cm. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Walorów estetycznych dodają jej owoce, które pojawiają się dopiero u około 30-letnich drzew. Perełkowiec japoński owocuje we wrześniu i październiku. Owoce mają kształt strąków o jasnozielonym kolorze i długości 5–8 cm. Za sadzonkę perełkowca japońskiego zapłaci się około 40 zł. Roślina preferuje żyzne gleby i słoneczne stanowiska. Jest wysoce odporna na suszę, a słabo na mrozy. Inne zastosowanie perełkowca japońskiego Drewno perełkowca japońskiego jest lekkie, twarde, wytrzymałe. Ze względu na dobre właściwości techniczne używane jest w meblarstwie, stolarstwie, do wyrobu instrumentów muzycznych czy w przemyśle parkietowym. Perełkowiec japoński to także roślina miododajna. Bibliografia: 1. Jakub Tomanek: Botanika leśna : podręcznik dla studentów wydziałów leśnych. Warszawa: Państ. Wydaw. Rolnicze i Leśne, 1994, s. 304-305. 2. Jaromir Pokorný, Vlasta Matoušova, Daniela Toušova: Drzewa znane i mniej znane. Olgierd Łęski (tłum.). Warszawa: Polska Oficyna Wydawnicza "BGW", 1992, s. 116-117. Zakrzepica żył głębokich to bardzo poważny, choć wciąż lekceważony problem. Najczęściej rozwija się, nie dając żadnych objawów. Jednak gdy zaatakuje, może być za późno na ratunek. Warto poznać przyczyny, objawy i zagrożenia związane z zakrzepicą. Jest trzecim najbardziej rozpowszechnionym schorzeniem układu krążenia. Zakrzepica co 37 sekund zabija na świecie jednego człowieka. W Polsce, co roku, z powodu tej choroby życie traci 40–50 tys. osób, czyli średniej wielkości miasto w naszym kraju. Jednak wiedza o objawach zakrzepicy, jej przyczynach i zagrożeniach jest wciąż zbyt mała. O zakrzepicy rozmawiamy z prof. Witoldem Tomkowskim, prezesem Polskiej Fundacji do Walki z Zakrzepicą „Thrombosis”, twórcą Koalicji Przeciw Zakrzepicy. Zacznijmy od uporządkowania wiedzy. Czy często powtarzane nazwy chorób, np. żylaki, zakrzepica, choroba zakrzepowo-zatorowa, mają wspólną przyczynę? PROF. WITOLD TOMKOWSKI: Można znaleźć wspólny mianownik dla tych schorzeń, chociażby otyłość i mała aktywność fizyczna, ale to byłoby duże uproszczenie. Żylaki są schorzeniem żył powierzchownych. Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa dotyczy żył głębokich i obejmuje dwa schorzenia. Jedno to zakrzepica żył głębokich (ZZG), a drugie to zator tętnicy płucnej (ZTP). Podstawą rozwoju zakrzepicy jest tworzenie się w żyłach głębokich skrzeplin, które stopniowo wypełniają wnętrze żyły, przez co krew nie może swobodnie przez nie przepływać. Dlaczego o ZŻG lekarze mówią „cichy zabójca”? Zakrzepica jest chorobą podstępną. W połowie przypadków rozwija się bezobjawowo, ale bywa, że powoduje śmierć w ciągu kilku sekund. To nie przesada, takie są fakty. Prawidłowa diagnoza dotycząca zakrzepicy żył głębokich stawiana jest w Polsce kilkanaście razy rzadziej niż w krajach Europy Zachodniej. Co dzieje się w żyłach, gdy zaczynają chorować? Naturalny przebieg ZZG bywa różny. U mniej niż 20 proc. chorych dochodzi do endogennej fibrynolizy. Oznacza to, że organizm sam wytwarza substancje, która rozpuszcza skrzeplinę, i nic złego się nie dzieje. Ale u ok. 50–70 proc. chorych skrzeplina w różnym stopniu wypełnia naczynie żylne. Zbudowana jest z krwinek czerwonych i włóknika, który powstaje poprzez uaktywnienie się kaskady krzepnięcia, czyli wywołania lawiny procesów przyspieszających krzepniecie krwi. Tworzy sieć, w której uwięzione są krwinki czerwone. Aby pobudzić wyobraźnię czytelników, powiem, ze skrzeplina przypomina tłustą dżdżownicę o średnicy od 1 mm do 2 cm i długości od kilku do kilkudziesięciu centymetrów. A co sprawia, że w żyłach powstają skrzepliny? Musi zaistnieć kilka warunków, które określa się jako triadę Virchowa. W jej skład wchodzą: zaburzenia przepływu krwi pojawiające się, gdy pacjent jest unieruchomiony po operacji; uszkodzenia naczyń krwionośnych przez zastrzyki, kroplówkę, cewnik; nadmierna krzepliwość wywołana zmianami w składzie krwi, np. w wyniku choroby nowotworowej, trombofilii, stosowania antykoncepcji czy terapii hormonalnej. Jeżeli w organizmie występują 2 z 3 elementów tej triady, skłonność do powstawania zakrzepów jest wysoka. Skrzepliny tworzą się głównie nad zastawkami żył. Ale samo powstanie skrzepliny nie jest niebezpieczne dla życia Gdy część tego tworu oderwie się od ściany żyły, wraz z krwią popłynie do prawego przedsionka serca, następnie do prawej komory i tętnicy płucnej. Wówczas dojdzie do zatkania tętnicy płucnej. Skutkiem może być wstrząs lub nagłe zatrzymanie krążenia i oddychania, a to często oznacza natychmiastową śmierć. Dlatego też nie wolno lekceważyć zakrzepicy. Poza tym nieleczona choroba prowadzi do kolejnych kłopotów – zespołu pozakrzepowego, który objawia się brązowymi przebarwieniami na łydkach lub owrzodzeniami podudzi. Powikłaniem ZTP jest przewlekłe zakrzepowo-zatorowe nadciśnienie płucne. Kto jest najbardziej narażony na zakrzepicę? Zakrzepica może się rozwinąć w każdym wieku, ale zwykle atakuje po 60. roku życia. Częściej kobiety niż mężczyzn. Zajmuje żyły łydek (podudzia), rzadziej żyły ud czy miednicy. Ale choć zdarza się to rzadko, może się rozwinąć w każdym fragmencie układu żylnego. Chorobie sprzyja unieruchomienie po urazach, operacjach, szczególnie ortopedycznych i onkologicznych. Wśród czynników ryzyka są też zakażenia, ciąża i połóg, odwodnienie, terapia hormonalna, żylaki, otyłość, udar mózgu, niewydolność serca itd. Skłonność do choroby może wynikać z wrodzonej lub nabytej trombofilii – zaburzeń w układzie krzepnięcia, które sprzyjają zakrzepom. Jakie objawy powinny zwrócić naszą uwagę? Zakrzepica żył głębokich może się objawiać w mało charakterystyczny sposób. Oznacza to, że takie same dolegliwości mogą wystąpić przy innych chorobach, np. przy obrzęku limfatycznym, zakrzepowym zapaleniu żył powierzchownych, złamaniu kości, zwichnięciu czy niewydolności prawej komory serca itd. Ale niepokoić powinny: silny ból, zaczerwienienie skóry, obrzęk uda lub łydki, ból przy dotykaniu łydek, wyczuwane zgrubienia, różnica w obwodzie nóg większa niz 3 cm, ucieplenie kończyny, ból łydki przy zginaniu stopy (objaw Homana) i obrzęk nogi z widocznym napięciem skóry (objaw Mozesa). Długie unieruchomienie sprzyja zakrzepicy. Jakie urazy i zabiegi stanowią największe zagrożenie? Największe ryzyko zakrzepicy występuje przy złamaniu szyjki kości udowej, kości udowej lub miednicy, przy wymianie stawu biodrowego albo kolanowego, urazach rdzenia kręgowego, rozległych zabiegach chirurgicznych, szczególnie z powodu nowotworów złośliwych czy rozległych urazów. Umiarkowane ryzyko pojawia się u osób, u których trzeba zastosować chirurgię artroskopową. Zagrożeni są chorzy z niewydolnością serca, oddechową. Niewielkie ryzyko występuje przy unieruchomieniu w czasie lotu samolotem dłużej niż 6 godzin. Jak poznać zator tętnicy płucnej?Do najczęstszych objawów należy duszność wysiłkowa i spoczynkowa. Może mieć charakter napadowy i występować bez przyczyny, co sugeruje nerwicę. Pojawia się ból w różnych miejscach klatki piersiowej. Rzadziej występuje kaszel, rzężenie, gorączka, przyśpieszone bicie serca, migotanie przedsionków, omdlenia (ale jeśli wystąpią, rokowania są niepomyślne). Warto znać te objawy, bo zator tętnicy płucnej można skutecznie leczyć. Statystyki W 25 krajach UE co roku na żylną chorobę zakrzepowo-zatorową zapada ok. 1,5 mln ludzi, a z powodu zatoru tętnicy płucnej umiera ok. 500 tys. osób. Liczba ta przewyższa sumę zgonów spowodowanych rakiem piersi, prostaty, zakażeniem HIV i wypadkami drogowymi. W Polsce w ciągu roku na zator tętnicy płucnej umiera ok. 40-50 tys. osób. Co roku powinno się diagnozować ok. 60 tys. przypadków zakrzepicy żył głębokich i 30–40 tys. zatoru tętnicy płucnej. Dowodzi to wielkich zaniedbań w diagnostyce i leczeniu. Ale sama wiedza o ryzyku nie wystarczy. Przecież chory w szpitalu jest zależny od lekarzy Nie mówię o tym, że pacjent ma dyktować lekarzowi sposób leczenia. Ale może poinformować o swoich dolegliwościach i zapytać, czy zastosowano wobec niego odpowiednią profilaktykę przeciwzakrzepową. Lekarza obowiązuje stosowanie się do standardów terapeutycznych, które są opracowane dla różnych specjalności chirurgicznych. Dla przykładu: gdyby pacjenci poddawani operacji wymiany stawu biodrowego nie otrzymali profilaktyki przeciwzakrzepowej, u ponad połowy z nich rozwinęłaby się żylna choroba zakrzepowo-zatorowa. Dlatego przed zabiegiem podaje się im leki (heparyny drobnocząsteczkowe), które zwiększają ryzyko silnego krwawienia w trakcie operacji i kilka godzin po niej, ale chronią przed zakrzepicą. Po operacji pacjent powinien dostawać zastrzyki w brzuch przez co najmniej 35 dni. Czy podawanie heparyny wystarczy, aby zminimalizować ryzyko? Profilaktyka przeciwzakrzepowa to również zwalczanie otyłości, zwiększanie aktywności  fizycznej, zachęcanie do wstawania z łóżka. Można też zaproponować choremu noszenie specjalnych pończoch lub korzystanie z urządzeń ułatwiających napinanie mięśni, ćwiczenia stóp. Leki sprawiają, że nie tworzą się skrzepliny, a te, które powstały wcześniej, są podatniejsze na rozpuszczenie. Efektem jest to, że poprawia się przepływ krwi w żyłach. A jak wygląda leczenie zakrzepicy żył głębokich? Leczenie zakrzepicy i zatoru tętnicy płucnej to długi i żmudny proces. Składa się z dwóch faz. W ostrej fazie choroby przez 5–7 dni podaje się podskórnie heparyny drobnocząsteczkowe. Kolejnym etapem jest wielomiesięczne leczenie przeciwzakrzepowe. Najkrótsza terapia trwa 3 miesiące, ale czasem nawet całe życie. Efektywność leczenia oceniana jest na podstawie wskaźnika INR, który należy oznaczać co najmniej co 3–4 tygodnie. To uciążliwe dla pacjenta, bo nie wszystkie laboratoria wykonują to badanie. A jest ono ważne, bo od tego zależy dobranie dawki leku przeciwkrzepliwego oraz codzienna dieta. Im wyższe są wartości INR, tym „mniejsza krzepliwość krwi”. Wiele produktów (np. kapusta, sałata, kalafior, brokuły, szpinak) zawiera witaminę K, która może zmniejszać skuteczność działania leku przeciwkrzepliwego, zwłaszcza gdy jest to lek starszej generacji. Wykluczone jest też picie alkoholu. A innowacyjne leki przeciwzakrzepowe? Upraszczają one leczenie, bo nie wymagają oznaczania wskaźnika INR. Są bezpieczniejsze, gdyż nie wchodzą w tak liczne interakcje pokarmowe i lekowe jak dotychczas stosowane. Nowatorskie terapeutyki czekają jeszcze na rejestrację w Unii Europejskiej, mamy nadzieję, że wszystkie procedury z tym związane zakończą się w tym roku i będziemy mogli ordynować je chorym. Wspomniał Pan o niedostatecznej diagnostyce. Co z tego wynika? Podstawowym badaniem pozwalającym ocenić ryzyko zakrzepicy jest USG żył głębokich. Lekarz POZ, do którego trafia pacjent, nie może skierować go na takie badanie, bo nie przewidział tego NFZ. Może wystawić skierowanie do angiologa lub chirurga naczyniowego. Czas płynie, diagnozy nie ma, a niebezpieczeństwo rośnie. Bywa też, że bez badań poddaje się pacjenta niepotrzebnej i nieskutecznej terapii. W naszym kraju nie wykonuje się rutynowo oznaczenia we krwi D-dimeru (stężenia produktów rozpadu stabilizowanej  fibryny), niezwykle przydatnego w procesie wykluczania żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Trudność w dostępie do diagnostyki, niedostateczna wiedza i lekceważenie nikłych objawów bólowych często prowadzą do tragedii To prawda. Utajona ZZG może się stać źródłem zatoru tętnicy płucnej ze skutkiem śmiertelnym, a nagłe zatrzymanie krążenia i oddychania jest pierwszym i jedynym objawem toczącej się żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Zator tętnicy płucnej spowodowany jest w większości przypadków skrzepliną. U 90 proc. chorych jej źródłem jest zakrzepica żył głębokich. O mechanizmie jego powstawania już mówiliśmy. Aby pokazać skalę problemu, bo nie mam zamiaru nikogo straszyć, jedynie 30 proc. przypadków zatoru tętnicy płucnej wykrywa się za życia pacjenta. Oznacza to, że przeważająca większość (55–70 proc.) chorych z ZTP nadal umiera z powodu tej choroby bez prawidłowego rozpoznania i leczenia. Jest jeszcze idiopatyczna zakrzepica, czyli taka, gdzie nie znamy jej przyczyny Ta postać zakrzepicy występuje u wielu chorych z ZZG. Często u jej podłoża leży ukryty proces nowotworowy – dotyczy to 10 proc. chorych. Warto o tym pamiętać, aby w porę zrobić odpowiednie badania. prof. Witold Tomkowski, prezes Polskiej Fundacji do Walki z Zakrzepicą "Thrombosis" Powołałem Koalicję Przeciw Zakrzepicy, to taki nieformalny, interdyscyplinarny „okrągły stół”, skupiający specjalistów z różnych dziedzin medycyny, w których występuje największe zagrożenie żylną chorobą zakrzepowo-zatorową. Obecnie koalicja liczy kilkunastu uczonych, ale do udziału w jej pracach zapraszamy wszystkich, którzy pomagają zwiększyć świadomość zagrożeń związanych z żylną chorobą zakrzepowo-zatorową. Naszym celem jest zmniejszenie śmiertelności i częstości powikłań związanych z udarem mózgu wywołanym przez skrzepliny. Będziemy dążyć do ułatwienia diagnostyki zakrzepicy żył głębokich, zwiększenia społecznej świadomości zagrożeń związanych z żylną chorobą zakrzepowo-zatorową i migotaniem przedsionków. miesięcznik "Zdrowie" Czy wiesz wszystko o zakrzepicy? Pytanie 1 z 12 W obrębie której części ciała najczęściej rozwija się zakrzepica? 12 listopada 2020 Czy kiedykolwiek poszedłeś na badanie krwi, a kiedy igła jest wprowadzana do twoich żył w celu pobrania krwi, krew nie wypływa gładko? Jeśli tak się stało, to wiesz, że masz gęstą, zakrzepłą krew. Zanim zaczniesz przyjmować tabletki do rozrzedzania krwi, musisz zrozumieć, CO masz grubą krew i co możesz z tym zrobić. Wierzę, że zawsze należy leczyć pierwotną przyczynę problemu, zamiast brać pigułki, aby spróbować rozpuścić lub stłumić objaw. Co to jest gruba krew? Gruba krew, czyli nadkrzepliwość, to stan, w którym twoja krew jest grubsza i bardziej lepka niż powinna. W przypadku nadkrzepliwości, będziesz bardziej podatny na nadmierne zakrzepy krwi (zakrzepicę), które mogą prowadzić do udaru mózgu lub uszkodzenia tkanek i organów. Zakrzepy krwi mogą powstawać zarówno w tętnicach, jak i żyłach. Kiedy skrzepy te trafią do serca lub płuc, mogą utkwić w naczyniach krwionośnych i spowodować problemy. Zakrzepica żył głębokich (DVT) występuje wtedy, gdy skrzep krwi tworzy się w żyle głębokiej, zwykle w nogach, a czasami w ramionach. Kiedy skrzep krwi pojawia się w mózgu, może spowodować udar lub tętniaka. Kiedy tworzy się on w sercu, powoduje atak serca. Konsekwencje zdrowotne Grubej Krwi Posiadanie gęstej krwi oznacza również, że masz słaby przepływ krwi. Słabe krążenie krwi może skutkować: Głód tlenu w tkankach i organach Zmniejszona energia Osłabiona odporność Zakłócenia hormonalne Powolny metabolizm Objawy grubej krwi i słabego przepływu krwi Przy słabym funkcjonowaniu powyższych procesów w organizmie mogą wystąpić różne objawy: Wysokie ciśnienie krwi Zmęczenie i ciągła senność Krótki oddech Mgła mózgu Rozmyte widzenie Bóle głowy Zimne ręce, stopy, uszy i nos Drętwienie lub mrowienie w dłoniach i stopach Powolne gojenie się ran i siniaków Uszkodzenie układu odpornościowego Zaburzenia trawienia Skóra sucha i swędząca Utrata włosów Przyczyny grubej krwi Istnieje wiele czynników, które mogą powodować gęstą krew i słabe krążenie krwi: Niektóre stany chorobowe Bycie na długoterminowych lekach Przewlekłe odwodnienie Zła dieta Stresujący styl życia Kwestie, którymi chcemy się tu zająć, a które są pod naszą kontrolą, to nasz styl życia i dieta. Biedny styl życia i nawyki żywieniowe Przewlekłe odwodnienie Przewlekłe odwodnienie jest głównym czynnikiem przyczyniającym się do gęstej krwi. Picie niewystarczającej ilości wody przez dłuższy czas jest jedną z przyczyn. Picie niewłaściwych rodzajów napojów to kolejna przyczyna. Napoje takie jak alkohol, napoje gazowane, napoje sportowe, słodzone i boksowane tylko pogarszają problem odwodnienia. Odwodniona krew po prostu nie jest tak płynna, więc nie jest w stanie spełnić nawet swojej podstawowej funkcji, którą jest przenoszenie utlenionej krwi i składników odżywczych, które mają być rozprowadzane w całym organizmie. Tak więc, możesz sobie wyobrazić szkody, jakie może spowodować w twoich tkankach i organach, gdy nie są leczone. Słaba dieta - jedzenie, które zagęszcza krew Zła dieta, która jest niska w błonniku, wysoka w niewłaściwych rodzajów tłuszczów, przetworzonej żywności i cukru jest jednym z głównych problemów większości Amerykanów, dieta mądry. Ten rodzaj diety (alias SAD-Standard American Diet) przede wszystkim, powoduje przewlekłe zaparcia i ostatecznie prowadzi do powolnego lub tłustej wątroby, co powoduje, że krew jest gęsta i wiele innych problemów zdrowotnych. Przetworzone pokarmy nie mają żadnych składników odżywczych, których potrzebuje Twój organizm. Jedzenie diety, która jest bogata w przetworzone pokarmy, oznacza, że Twoje ciało musi wydać własne składniki odżywcze, aby strawić te pokarmy, stopniowo uszczuplając własną podaż składników odżywczych, które nie są wystarczająco uzupełniane. Poza tym, że nie posiadasz żadnych składników odżywczych i nie uszczuplasz swojego organizmu, przetworzone pokarmy zawierają również sztuczne dodatki do żywności, które działają jak toksyny w twoim organizmie, przyczyniając się do zagęszczania krwi. Toksyny znajdujące się we krwi obniżają pH krwi, stając się kwaśnym. Mówiąc wprost: KWAŚNA KREW = GĘSTA KREW = TOKSYCZNA KREW ⇒ CHOROBY Stresujący styl życia Chroniczny stres jest zagrożeniem dla homeostazy twojego ciała i szkodliwy dla funkcji twojego jelita. Kiedy jesteś zestresowany, twoje nadnercza produkują adrenalinę, która zwiększa twoje ciśnienie krwi i dostawy energii. Podstawowym hormonem stresu jest kortyzol, który ogranicza nieistotne funkcje w sytuacji lotu lub lotu. W dłuższych okresach stresu Twoje reakcje układu odpornościowego zostaną zmienione, układ trawienny stłumiony, procesy rozrodcze i wzrost zostaną naruszone. Kiedy jesteś stale zestresowany, długoterminowa aktywacja systemu reakcji na stres jest aktywowana i ostatecznie powoduje zakłócenia we wszystkich procesach Twojego organizmu, w tym w jakości Twojej krwi, narażając Cię na ryzyko wielu problemów zdrowotnych. Leki rozrzedzające krew Jak wspomniano powyżej, gęsta krew może powodować krzepnięcie krwi (zakrzepicę) i inne schorzenia, zwiększając prawdopodobieństwo różnych problemów zdrowotnych, w tym udarów, zawałów serca, a nawet śmierci. Chociaż leki przerzedzające krew, takie jak Warfaryna (lub Coumadin, nazwa marki) i aspiryna mogą pomóc w zapobieganiu zakrzepom krwi i udarom, nie powinny być przyjmowane przez dłuższy czas. Niebezpieczne skutki uboczne leków rozrzedzających krew Wiadomo, że te leki powodują wiele skutków ubocznych. Warfaryna i inne rozcieńczalniki krwi mogą powodować każdy z tych problemów z krwawieniem: Obfite krwawienie z drobnej rany Krwawienie w żołądku lub jelitach Wrzody żołądka lub wrzody trawienne Krwawienie w oku Łatwe siniaki, w tym w mózgu Krew w moczu Reakcje alergiczne Każde nieprawidłowe krwawienie Powikłania migotania przedsionków (AFib) i zakrzepów krwi Najczęstszą przyczyną udaru jest skrzep krwi. AFib naraża pacjentów na zwiększone ryzyko wystąpienia udaru, ponieważ krew może nie być prawidłowo wypompowywana z serca, co może powodować jej gromadzenie się i tworzenie się skrzepu. Zakrzep ten może następnie przedostać się do mózgu i zablokować przepływ krwi do części mózgu, co może doprowadzić do udaru. Jeśli chodzi o leczenie AFib, istnieją dwa podstawowe cele leczenia: Zmniejszenie ryzyka powstania zakrzepów i udaru. Zarządzanie nieprawidłowym tętnem lub rytmem pracy serca Naturalne rozcieńczalniki krwi do defibrylacji przedsionkowej (Afib) Przy migotaniu przedsionków często przepisywane są rozcieńczalniki krwi, do których należą aspiryna, warfaryna i Plavix. Ale jeśli jesteś pacjentem o niskim ryzyku wystąpienia migotania przedsionków, leki te mogą zwiększyć zarówno ryzyko krwawienia, jak i udaru! Zamiast przyjmować te leki, które mają niebezpieczne skutki uboczne, zacznij włączać do swojej diety żywność o działaniu zasadowym. Poniższe sugestie dotyczące naturalnych rozcieńczalników krwi są doskonałe do zmniejszenia ryzyka krwawienia i udaru mózgu, u pacjentów z migotaniem przedsionków. Naturalne preparaty rozrzedzające krew w celu zmniejszenia zakrzepów krwi i ryzyka udaru mózgu Jak w przypadku większości schorzeń, zdrowym rozwiązaniem jest dokonanie pewnych zmian w diecie. Poprzez włączenie żywności, które są naturalne rozcieńczalniki krwi, można korzystać z tych samych korzyści, jak farmaceutyczny rozcieńczalnik krwi bez ryzyka wystąpienia działań niepożądanych. Naturalne leczenie wymaga czasu, w przeciwieństwie do przyjmowania pigułek, które zapewniają natychmiastowy efekt. Naturalna żywność przynosi uzdrowienie, podczas gdy pigułki tylko tłumią objawy. Naturalne pokarmy rozrzedzające krew i napoje Jakie są najlepsze naturalne rozcieńczalniki krwi, które nie powodują skutków ubocznych? Zasadniczo, prawie wszystkie pokarmy pełnowartościowe na bazie roślin są alkaliczne. Alkaliczne pokarmy pomagają odwrócić kwaśną krew. Zapamiętajcie to: KWAŚNA KREW = GĘSTA KREW = TOKSYCZNA KREW ⇒ CHOROBY Wręcz przeciwnie: KREW ALKALICZNA = KREW NORMALNA = MNIEJ TOKSYCZNA ⇒ CHOROBY ODWROTNE pH krwi ludzkiej jest lekko zasadowe w okolicach 7,35 do 7,45. Przy wysokim spożyciu pokarmów kwasotwórczych pH krwi staje się kwaśne, przez co jest podatna na choroby i jest żywicielem szkodliwych mikroorganizmów i patogenów. Badania pokazują, że kwaśne środowisko pomaga w rozwoju komórek nowotworowych. Aby zapobiec chorobom, musimy spożywać więcej żywności o odczynie zasadowym (80%) i mniej żywności o odczynie kwaśnym (20%). 1. Woda i nawadnianie Może to nie brzmi jak rozcieńczalnik do krwi, ale absolutnie działa i jest wolny! Odwodnienie może prowadzić do zgrubienia krwi, co zwiększa ryzyko powstania skrzepu krwi, wraz z innymi problemami medycznymi związanymi z odwodnieniem. Upewnij się, że pijesz dużo wody przez cały dzień, każdego dnia, aby utrzymać swój układ krążenia w zdrowiu. Rodzaj wody, którą pijesz, również odgrywa pewną rolę. Picie wody alkalicznej, jak sugerują niektórzy "eksperci", może być korzystne przez pewien czas, ale woda alkaliczna nie jest najlepszym rozwiązaniem długoterminowym. Najlepszymi płynami nawadniającymi są świeżo wyekstrahowane soki, ponieważ również ulegają one alkalizacji. Patrz punkt 7 poniżej. 2. Czosnek Jedzenie surowego czosnku może znacznie obniżyć poziom cholesterolu i trójglicerydów we krwi, a tym samym zmniejszyć ryzyko powstawania płytki nazębnej i chorób serca oraz zapobiec powstawaniu zakrzepów w organizmie. Oprócz zapobiegania powstawaniu zakrzepów krwi, czosnek posiada znaczące działanie antyoksydacyjne, które chroni naczynia krwionośne i serce przed szkodliwym działaniem wolnych rodników. Kilka badań na ludziach wykazało, że czosnek może być korzystny w zapobieganiu zakrzepicy. Wykazano, że czosnek hamuje adhezję lub agregację płytek krwi. Przeczytaj o pełnych zaletach czosnku i o tym, jak można go jeść na surowo. 3. Kurkuma Jeśli spędziłeś czas na badaniu naturalnych środków zaradczych na różne dolegliwości, najprawdopodobniej natknąłeś się na kurkumę jako "cudowną przyprawę". Kurkuma jest powszechnie stosowana w daniach curry i kuchni indyjskiej, a także zapewnia szeroki asortyment korzyści medycznych. Kurkumina, polifenol pochodzący z tej rośliny, jest szeroko stosowana w medycynie komplementarnej i alternatywnej ze względu na swoje różne właściwości lecznicze. Pomaga zapobiegać krzepnięciu krwi, działając jako środek przeciwpłytkowy. Do wody, herbaty, curry, sałatek i innych dań można dodać świeżo zmieloną kurkumę w proszku. Codzienne przyjmowanie suplementu kurkuminy może być lepszą alternatywą dla leku farmaceutycznego. Dowiedz się, jak uprawiać kurkumę w domu. 4. Imbir Imbir jest prawie tak silny jak kurkuma, jeśli chodzi o jego właściwości antykoagulacyjne. Studia przypadków wskazują na najbardziej znaczący wpływ imbiru na agregację płytek krwi, co czyni go przydatnym do celów rozrzedzania krwi. Imbir zawiera naturalny kwas zwany salicylanem, który jest związkiem przeciwzapalnym i antykoagulacyjnym. Laboratorium farmaceutyczne naśladuje Naturę, tworząc Aspirynę (kwas acetylosalicylowy) - syntetyczną pochodną salicylanu i rozcieńczalnika do krwi. Jednak niebezpiecznym efektem ubocznym Aspiryny jako rozcieńczalnika do krwi jest wrzód żołądka. Dodaj imbir do każdego z Twoich soków, herbat, rosołów lub gotowania, aby cieszyć się jego ogromnymi korzyściami dla zdrowia. 5. Pieprz Cayenne Inną wspaniałą przyprawą, która świetnie nadaje się do włączenia jako naturalny rozcieńczalnik krwi jest pieprz kajeński. W rzeczywistości może to być jeden z najszybciej działających rozcieńczalników krwi na tej liście. Pieprz kajeński pomaga ułatwić lepsze krążenie krwi, poprawiając przepływ krwi do mózgu, wzmacniając bicie serca i zapobiegając przyleganiu płytek krwi, które mogą powodować zakrzepy krwi. Zakrzepy krwi są śmiertelne u osób z wysokim ciśnieniem krwi, ponieważ mogą prowadzić do udaru mózgu lub tętniaka. Spożywanie dużych ilości pieprzu kajeńskiego może pomóc w rozbijaniu zakrzepów krwi i zapewnić pewne korzyści w zakresie rozrzedzania krwi. Ale, słowo ostrzeżenia, to jest pikantne ostre i nie dla osób o słabym sercu! Dodaj niewielką ilość pieprzu cayenne do herbaty, a posiłki przez cały dzień, aby pomóc promować lepsze zdrowie serca. 6. Pineapple Ananas zawiera enzym zwany bromelainą. Enzym ten pomaga chronić przed tworzeniem się kryształów kwasu moczowego. Kryształy te wywołują kamienie moczanowe i nerkowe. Bromelaina jest również naturalnym rozcieńczalnikiem krwi, ponieważ może pomóc zmniejszyć nadmierną przyczepność płytek krwi. Korzyści te są zwiększone, jeśli połączysz ananas z kurkumą i imbirem. Zrób ananasowy smoothie jak ten. 7. Wysoka zawartość wody w owocach i warzywach Owoce i warzywa o wysokiej zawartości wody są jednymi z najlepszych pokarmów, jakie można dodać do codziennej diety, aby naturalnie rozrzedzić swoją krew. (Wysoka zawartość wody = alkalizowanie). Te owoce i warzywa działają potrójnie w szybkim zmniejszaniu zakrzepów krwi - są wysoce oczyszczające, alkalizujące i mineralizujące w nawadnianiu organizmu. Oznacza to, że są w stanie oczyścić Twoją krew z toksyn, mają właściwości alkaliczne i dostarczają minerałów, których Twój organizm potrzebuje do lepszego funkcjonowania. Żywność ta nie tylko alkalizuje, ale jest również bogata w enzymy i fitoskładniki, które chronią Twoje zdrowie na wiele sposobów, co może odwrócić wiele Twoich objawów zdrowotnych w tym samym czasie. Kilka przykładów wysokiej zawartości wody w owocach i warzywach (w żadnej konkretnej kolejności): Owoce: Jabłko, kantalupa, owoce cytrusowe (zwłaszcza cytryna i grejpfrut), woda kokosowa, żurawina, melon miodowy, róża jabłkowa, truskawki, pomidor, arbuz. Warzywa: Słodka papryka, bukchoy, seler naciowy, ogórek, sałata lodowa, rzodkiewka, rzeżucha, cukinia. Naturalne suplementy rozrzedzające krew 8. Witamina B3 Istnieje osiem różnych witamin z grupy B, w tym witamina B3, zwana również niacyną. Witaminy z grupy B są odpowiedzialne za przekształcanie węglowodanów w glukozę, którą organizm wykorzystuje do celów energetycznych. Witaminy z grupy B pomagają organizmowi wykorzystywać białko, a tłuszcze są potrzebne do utrzymania zdrowej skóry, włosów, wątroby i funkcji układu nerwowego. Niacyna została wykorzystana jako naturalny suplement przerzedzający krew w celu obniżenia złego cholesterolu od dziesięcioleci i może pomóc zmniejszyć ryzyko chorób serca lub udaru mózgu. Jeśli zdecydujesz się wziąć niacynę, aby zapobiec krzepnięciu krwi, zacznij od bardzo małej ilości około 50mg. Przeczytaj o witaminie B3 i zrozum efekt płukania, zanim zaczniesz na niej pracować. 9. Witamina E Witamina E ma wiele korzyści medycznych, od pomocy w gojeniu ran po promowanie lepszej skóry. Chociaż są to ważne powody do spożywania większej ilości witaminy E, można ją również stosować w celu zapobiegania zakrzepom krwi i stwardnieniom tętnic. Witamina E rozpuszcza się w tłuszczu i znajduje się w jajach, mięsie, zbożach oraz różnych świeżych owocach i warzywach. Kapsułki z witaminą E są również dobrym rozwiązaniem, aby zapewnić sobie codzienne zaopatrzenie. Jeśli szukasz alternatywy dla leków rozrzedzających krew, takich jak warfaryna na receptę, rozważ włączenie powyższych produktów do swojej codziennej diety. Uziemienie: Walking Barefoot Aby zredukować zakrzepy krwi Nasz stały kontakt z urządzeniami/gadżetami elektronicznymi, takimi jak komputery, tablety, smartfony, itp. naraża nasz organizm na działanie pól elektromagnetycznych, które mogą być szkodliwe dla naszego zdrowia. Kiedy chodzisz boso po ziemi, twój jedyny kontakt z ziemią wchłania do twojego ciała miliony elektronów, które detoksykują. Ma to alkalizujący wpływ na wasze ciało, który "przerzedza krew" i pomaga zmniejszyć lepkość krwi, która jest częstą przyczyną bezsenności, zmęczenia, zakrzepów, udaru mózgu, zawału serca, cukrzycy i innych chorób. Dowiedz się więcej o tym, jak zrobić skuteczne uziemienie jako naturalny rozcieńczalnik krwi. Uwaga na temat stosowania naturalnych rozcieńczalników krwi: Jeśli przyjmujesz jakiekolwiek leki, upewnij się, że przed zastosowaniem któregokolwiek z powyższych zaleceń, skontaktuj się z lekarzem, aby pomóc w rozrzedzaniu krwi. Skrzepy krwi naturalnie razem kiedy jesteś ranny. Jest to konieczne, aby zatrzymać krwawienie i leczyć rany. Jednakże czasami krwi może sklejać się w bryłki, w taki sposób, że zatykają żył i tętnic. To przerywa przepływ krwi i mogą być niebezpieczne. Skrzepy krwi mogą również tworzyć wskutek miażdżycy, lub narastania płytki nazębnej w tętnicach. Krzepnięcie krwi jest oczywiste różne objawy w zależności od tego, gdzie są one w organizmie. Ból ostry i nagły jest wspólne, a także zajęcie i upośledzenie mowy, jeśli skrzep krwi zakłóca przepływ krwi do mózgu. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem tak szybko, jak to możliwe, jeśli podejrzewasz, że masz zakrzepów krwi. Instrukcje 1 Bądź aktywny. Regularne ćwiczenia aerobowe może rozpuszczać skrzepy krwi, według badania, które zostało przedstawione na American Heart Association w 2003 roku Uczestnicy badania chodził przez 45 minut dziennie, 5 dni w tygodniu, przez około 3 miesiące. 2 Spróbuj biorąc nattokinase, jedną kapsułkę rano, jedna po południu i dwie przed snem. Nattokinase jest dodatek enzym pochodzący z natto, która jest fermentowany produkt sojowego. Nattokinase może rozwiązać nie tylko tworzeniu się zakrzepów krwi, może również zapobiegać powstawaniu nowych. 3 Weź suplement omega-3 dziennie. Omega-3 może pomóc zapobiec tworzeniu się skrzepów krwi i zażegnać choroby serca i zawału serca. Olej z wiesiołka to jeden suplement, który oferuje omega-3. 4 Dodaj czosnek i kurkumę do swojej codziennej diety. Mogą one pomóc krążenie. Użyj kurkumę i czosnek w potrawach, takich jak zupy, chili, curry dania lub nawet jajecznicy. 5 Obniż czynniki ryzyka dla rozwoju niebezpiecznych skrzepów krwi, obniżając ciśnienie krwi. Jeśli palisz, przestań. Zmniejszyć tłuszczu w diecie, jak również spożycie soli. Dążyć do mniej niż 1500 mg soli dziennie. Wskazówki: Spróbuj użyć tych alternatywnych możliwości leczenia w połączeniu z tradycyjnych zabiegów. Przed użyciem jakichkolwiek suplementów ziołowych, aby upewnić się, że nie będą one powodować interakcje ze swoimi leków skonsultować się z lekarzem. Każdy zna produkt, który nazywany jest sodą oczyszczoną. Wielu stosuje ją w swoich gospodarstwach domowych do czyszczenia, do prania, do pieczenia, nie zdając sobie sprawy, że mają w ręku lekarstwo. Zastosowanie sody oczyszczonej jest szerokie i różnorodne. Zacznę od tego, że soda alkalizuje organizm, co jest bardzo ważne szczególnie dla osób, które średnio zwracają uwagę na to co wkładają do ust i nieustannie zakwaszają swój organizm. Zatem soda zobojętnia kwasy i pomaga utrzymać równowagę kwasowo zasadową organizmu. Jeśli chcesz zobaczyć jakie produkty zakwaszają Twój organizm i w jakim stopniu kliknij TUTAJ Napiszę również od razu, że wśród niektórych medyków krąży opinia, że soda negatywnie wpływa na śluzówkę żołądka oraz, że nie powinny jej zażywać osoby z obniżoną kwasowością żołądka. Nie jest to prawdą – specjaliści z Katedry Fizjologii Człowieka i Zwierząt na Uniwersytecie w Homeli zajęli się tym problemem i go zbadali. Efektem był jednoznaczny wniosek, że sodę zaleca się przy każdym poziomie kwasowości żołądka, w tym również przy zapaleniu błony śluzowej z obniżoną kwasowością. Sodę powinno zażywać się nie tylko w stanie chorobowym, ale całe życie profilaktycznie. Zapobiega ona wielu chorobom z rakiem włącznie. Znany jest przypadek wyleczenia zewnętrznego nowotworu poprzez obfite posypywanie chorego miejsca sodą. Naukowcy zaobserwowali, że przy chorobach nowotworowych, które rozwijają się wyłącznie w środowisku zakwaszonym, podczas zażywania sody guzy się rozpuszczają. Soda jest zbawienna w chorobach zapalnych i przeziębieniach łącznie z zapaleniem płuc. W ciężkich przypadkach można brać po jednej łyżeczce cztery razy dziennie na szklankę wody. Kolejna rzecz to bóle głowy, bóle żołądka, silne uczucie gorąca w głowie, w klatce piersiowej, w kończynach oraz przy nagłych gorączkach: tutaj należy zażywać 1 łyżeczkę sody na ½ szklanki ciepłej wody. Soda ma właściwości ochronne dla potasu, który traci się szczególnie przy takich chorobach jak: nadciśnienie, choroby krążenia, zapalenie otrzewnej, ostre zapalenie trzustki, cukrzyca, odmiedniczkowe zapalenie nerek, niewydolność nerek, zaburzenia i choroby błędnika, choroba morska. Przy leczeniu tych chorób soda oczyszczona powinna być bezwzględnie przyjmowana. Alkalizacja przy pomocy sody sprzyja rozpuszczeniu szkodliwych złogów oraz usunięciu wszystkich problemów ze stawami (zwyrodnienie stawów, osteoporoza, dna moczanowa, reumatyzm), kamieniami w wątrobie, nerkach i pęcherzu moczowym. Sodę należy rozpuścić koniecznie w gorącej wodzie, następnie ostudzić i wypić rano na czczo 20 – 30 minut przed posiłkiem. Do przyjmowania sody należy się przyzwyczaić, zatem najlepiej najpierw wypijać ¼ łyżeczki na szklankę gorącej wody, kolejnego dnia 1/3 łyżeczki, po 2 – 3 dniach ½ łyżeczki, po kolejnych 2 – 3 dniach 1 płaską łyżeczkę, dalej po upływie jakiegoś czasu można już pić po 1 czubatej łyżeczce. W celach leczniczych zalecane jest picie sody 2 – 3 razy dziennie zawsze pamiętając aby to było 20 – 30 minut przed posiłkiem. To nie koniec. Soda używana do płukania jamy ustnej zapobiega próchnicy (1 – 2 łyżeczki na szklankę wody), likwiduje ból zęba i ma szczególne działanie przy zapaleniu okostnej. Płukając jamę ustną 5 – 6 razy dziennie można nawet uniknąć interwencji chirurgicznej. Sodę oczyszczoną możecie kupić w sklepie spożywczym lub w większych opakowaniach przez internet Oto kilka kolejnych przepisów na inne schorzenia: Przeziębienia: Soda rozrzedza wydzielinę z oskrzeli dlatego jest idealna przy łagodzeniu kaszlu. W tym przypadku należy użyć mleka (1 szklanka). Podgrzać go do temperatury, która nie oparzy podczas picia (nie przegotowywać) i rozpuścić w nim 1 łyżeczkę sody i wypić przed snem. Przy silnym kaszlu należy dodatkowo użyć 1 łyżeczkę smalcu, dodać go do mleka wraz z 1 łyżeczką sody i przyjmować 2 – 3 razy dziennie. Dodatkowo przed snem powinno się nacierać klatkę piersiową smalcem, najlepiej kozim lub baranim. Przy przeziębieniu, kaszlu, przewlekłym lub ostrym zapaleniu gardła, niewydolności oddechowej oraz przy innych zapalnych chorobach górnych dróg oddechowych pomocne są inhalacje z 1 łyżki stołowej sody na 1 litr wody. Wodę należy zagotować, rozpuścić w niej sodę i oddychać oparami przez 10 – 15 minut. Po inhalacji nie należy wychodzić na dwór, dlatego najlepiej wykonywać je wieczorem. Przy wymienionych wyżej chorobach a dodatkowo w przypadku anginy i zapaleniu krtani powinno się 5 – 6 razy dziennie płukać jamę ustną roztworem z 1 szklanki gorącej wody i 2 łyżeczek sody. Schorzenia układu krążenia: Soda od dawna jest stosowana przy arytmii. Nagły atak kołatania serca można przerwać zażywając 0,5 łyżeczki sody rozpuszczonej w niewielkiej ilości wody. Soda jest również idealna przy nadciśnieniu. Natomiast przy ostrym zakrzepowym zapaleniu żylaków odbytu należy stosować chłodne kompresy z 2 procentowym roztworem sody spożywczej, które trzeba zmieniać co pół godziny. Kac: Przy lekkim kacu stosuje się 3 – 4 g sody, przy średnim 6 – 8 g, a przy ciężkim 10 g. Sodę rozpuszczać w 200 ml gorącej wody. Ropne zapalenie palca – zastrzał: Rozpuścić 2 łyżki stołowe sody w ½ litra wody, zanurzyć w roztworze palec i trzymać 20 minut. Powtarzać tę czynność trzy razy dziennie a zapalenie ustąpi. Pokrzywka z obfitą wysypką: Należy użyć 400 g sody oczyszczonej na wannę wody. Wziąć w tak przygotowanym roztworze kąpiel przez 15 – 20 minut. Po kąpieli natrzeć ciało wódką lub wodą z dodatkiem octu. Potówki: Przemywać dziecku skórę wacikiem nasączonym w roztworze przygotowanym z 1 łyżeczki sody na szklankę wody kilka razy dziennie. Nadmierna potliwość: Doły pachowe przecierać codziennie rano wacikiem zwilżony w roztworze sody. Brzydki zapach nie pojawi się przez cały dzień. Przy potliwości stóp trzeba myć je rano i wieczorem w roztworze 1 łyżeczka sody na szklankę wody. Na noc dodatkowo umieścić między palcami waciki nasączone takim roztworem. Będzie swędzieć, ale trzeba wytrzymać. Migreny: ½ łyżeczki sody rozpuścić w 1 szklance gorącej wody i pić w następujący sposób: pierwszego dnia przed obiadem – 1 szklanka, drugiego dnia – 2 szklanki przed obiadem i przed kolacją. Codziennie dodawać jedną szklankę doprowadzając do 7 szklanek na dzień. Następnie codziennie zmniejszać ilość o jedną szklankę, aż do 1 szklanki ostatniego dnia kuracji. Jak widzicie soda ma tak wiele zastosowań, że warto mieć jej zapas w szufladzie z przyprawami i zażywać ją profilaktycznie każdego dnia. Polecam! Jeśli spodobał Ci się ten artykuł polub moją stronę. Będzie mi miło 🙂 Zapraszam również do mnie na instagrama Jeśli interesuje Cię dieta odchudzająca zapraszam po więcej informacji TUTAJ Źródło: „Soda oczyszczona na straży zdrowia” Iwan Nieumywakin

czy czosnek rozpuszcza zakrzepy