Sanie używane w ratownictwie górskim do przewozu rannych WOW Guru Odpowiedzi Dziękujemy za odwiedzenie naszej strony, która pomaga w odpowiedziach na grę WOW Guru. Nasza strona internetowa jest najlepszą ofertą, która dostarcza WOW Guru Sanie używane w ratownictwie górskim do przewozu rannych odpowiedzi i kilka dodatkowych informacji Uruchamiane w sytuacji zagrożenia, a nie nagrywające w trybie ciągłym – tak zdaniem ratowników medycznych powinny działać kamery nasobne, w Ratunek nadchodzi z nieba (2010) - Pilot Tadeusz Augustyniak i ratownik TOPR Maciej Gąsienica opowiadają o historii wykorzystywania śmigłowca w ratownictwie górskim. Mimo apeli, by nie wychodzić w góry, nie brakuje osób, które to robią. Niezwykle trudne warunki sprawiają, że taka decyzja wiąże się z ogromnym niebezpieczeństwem. W ratownictwie górskim stale przybywa nowoczesnych i innowacyjnych rozwiązań, w ostatnich latach bardzo ułatwiła pracę ratownikom aplikacja Ratunek, która pomaga szybko lokalizować miejsca wypadków. Ratownictwo wodne Do WOPR-u należy kilkadziesiąt tysięcy członków. Zdecydowaną większość z nich stanowią ratownicy. Sportowe sanki; Jednoosobowe sanki sportowe; Sportowe sanki hasło do; Japońskie sanki; Łódko sanki; Sanki używane w ratownictwie górskim; Sanki na tor; Sanki ratownika górskiego; Sanki eskimosa; K sanki jadące na pomoc; A16 sanki ratunkowe; Zawody sportowe lub koncert; Zbrojne lub sportowe starcie dwóch stron; Zestawienie sportowe . Czym jest tobogan? Co znaczy tobogan? tobogan sanie używane jako środek transportu przez Indian kanadyjskich Wyraz tobogan posiada 16 definicji: 1. tobogan-lekkie sanki z szerokimi płozami, używane w ratownictwie górskim 2. tobogan-sanie używane jako środek transportu przez Indian kanadyjskich 3. tobogan-sanie używane w ratownictwie górskim do przewozu rannych 4. tobogan-sanki używane w ratownictwie górskim 5. tobogan-sanki w wyposażeniu GOPR-u 6. tobogan-sanki ratownika górskiego 7. tobogan-sanki ratownicze 8. tobogan-nosze na płozach 9. tobogan-Nosze goprowca 10. tobogan-Sanie 11. tobogan-Sanie górskie ratunkowe 12. tobogan-Sanie niskie, do transportu rannych w górach 13. tobogan-Sanki 14. tobogan-Sanki górskie, ratunkowe 15. tobogan-Sanki używane w ratownictwie górskim do transportowania rannych 16. tobogan-Sanki, na których goprowcy przewożą rannych Zobacz wszystkie definicje Zapisz się w historii świata :) tobogan Podaj poprawny adres email * pola obowiązkowe. Twoje imię/nick jako autora wyświetlone będzie przy definicji. Powiedz tobogan: Odmiany: tobogany, toboganu, toboganów, toboganowi, toboganom, toboganie, toboganem, toboganami, toboganach, Zobacz synonimy słowa tobogan Zobacz podział na sylaby słowa tobogan Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa tobogan Zobacz anagramy i słowa z liter tobogan Tango Oscar Bravo Oscar Golf Alpha November Zapis słowa tobogan od tyłu nagobot Popularność wyrazu tobogan Inne słowa na literę t trejaż , Taszewo , tyłopochylenie , terpenoid , Trzemeszno Lubuskie , tygrysiarnia , tworząca , tytanowy , Tymoszuk , tkaninopodobny , tułacz , tonujący , trzyramienny , termomodernizacja , teromorf , telefonować , tebenki , Tarnów Opolski , termokras , trel , Zobacz wszystkie słowa na literę t. Inne słowa alfabetycznie tobogan (ang. toboggan z kanadyjskiego fr. tabagan z języka Indian Algonkinów) 1. płaskie, lekkie sanki z cienkich desek zagiętych z jednego końca, używane w ratownictwie górskim do transportowania rannych. 2. sanki Indian kanadyjskich składające się początkowo z jednej, potem dwu pogiętych płóz połączonych rzemieniem Hasło opracowano na podstawie „Słownika Wyrazów Obcych” Wydawnictwa Europa, pod redakcją naukową prof. Ireny Kamińskiej-Szmaj, autorzy: Mirosław Jarosz i zespół. ISBN 83-87977-08-X. Rok wydania 2001. Powiązane hasła 6 września 2014 w Górach Stołowych miały miejsce niesamowite zmagania najwyższej klasy ekspertów w ratowaniu ludzkiego zdrowia i życia. Tego dnia w miejscowości Karłów odbyły się bowiem Ogólnopolskie Zawody w Ratownictwie Górskim. Była to jubileuszowa, XX już edycja tych rozgrywek, które - jak co roku - zorganizowane zostały przez Zarząd Główny GOPR oraz Grupę Wałbrzysko-Kłodzką GOPR. W tegorocznych zawodach udział wzięły aż 22 trójosobowe drużyny, tworzone przez ratowników z wszystkich siedmiu Grup Regionalnych GOPR, a także reprezentantów: jednostek Państwowej Straży Pożarnej (z Gdańska, Poznania, Krakowa, Łodzi, Wałbrzycha i Wrocławia), Ochotniczej Straży Pożarnej z Opola Gosławice, jednostki Ratownictwa Górniczo-Hutniczego KGHM Polska Miedź w Lublinie oraz 16 Batalionu Powietrznodesantowego z Krakowa. W zmaganiach wzięli również udział zawodnicy zagraniczni, reprezentujący organizacje ratownictwa górskiego z Niemiec oraz z Czech. 66 ratowników startujących w zawodach miało do wykonania złożone zadanie, wymagające specjalistycznej wiedzy, dużego doświadczenia, a także nieprzeciętnej wytrzymałości oraz doskonałej kondycji psychicznej i fizycznej. Członkowie każdego z zespołów musieli pokonać trasę biegu terenowego o długości ok. 9 km, na którą składały się elementy testujące zarówno przygotowanie alpinistyczne zawodników, jak i ich znajomość technik ratownictwa górskiego. Zespoły startowały w trzech kategoriach: "Służb ratownictwa górskiego", "Służb spoza ratownictwa górskiego" oraz "Grupy Wałbrzysko-Kłodzkiej GOPR". Firma SATEL, która już od 7 lat regularnie wspiera GOPR, miała przyjemność przekazać nagrody dla drużyn, które zajęły miejsca medalowe w pierwszej z wymienionych kategorii. Składy zwycięskich zespołów w kategorii "Służb ratownictwa górskiego" przedstawiały się następująco: I miejsce: zespół Grupy Wałbrzysko-Kłodzkiej GOPR: Arkady Dąbrowski, Krzysztof Drzygała, Michał Koksa;II miejsce: zespół Grupy Bieszczadzkiej GOPR: Dominik Jagieła, Wojciech Pawul, Tomasz Januszczak; III miejsce: zespół Grupy Jurajskiej GOPR: Marcin Feliks, Paweł Kozowic, Marcin Latosiński. Wyniki zawodów we wszystkich kategoriach dostępne są na stronie GOPR. Podczas zmagań ratowników w Karłowie dostępne były także liczne atrakcje dodatkowe, przeznaczone specjalnie dla publiczności obserwującej rywalizację zespołów w poszczególnych kategoriach XX Ogólnopolskich Zawodów w Ratownictwie Górskim. Na stoisku firmowym SATEL można było zagrać w gry promujące bezpieczeństwo w górach czy też wydrukować sobie spersonalizowaną kartę ICE, którą warto mieć zawsze przy sobie. Umieszcza się na niej podstawowe dane kontaktowe oraz medyczne, może więc okazać się niezastąpiona, gdy np. podczas górskiej wycieczki znajdziemy się w sytuacji, w której będziemy potrzebować pomocy służb ratowniczych. Firma SATEL serdecznie gratuluje zwycięzcom XX Ogólnopolskich Zawodów w Ratownictwie Górskim - Karłów 2014! Pozostałe informacje16-09-2014 Podsumowanie XX Ogólnopolskich Zawodów w Ratownictwie Górskim - Karłów 2014 Zgodnie z art. 29 Ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2007 r. Nr 65, poz. 437 minister właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje nadzór nad ratownictwem górskim i wodnym. Zadania w zakresie nadzoru nad ratownictwem górskim Minister Spraw Wewnętrznych realizuje na podstawie zapisów ustawy o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich, która weszła w życie od początku 2012 roku. Do ustawy zostały wydane następujące akty wykonawcze: Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 19 stycznia 2012 roku w sprawie dopuszczalnego obciążenia narciarskiej trasy zjazdowej, sposobu jego obliczania oraz szczegółowych warunków oświetlenia zorganizowanych terenów narciarskich (Dz. U. z 2012 roku, poz. 102), Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 129 grudnia 2011 roku w sprawie określenia wzorów znakóo nakazu, zakazu, informacyjnych i ostrzegawczych stosowanych do oznakowania w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich (Dz. U. Nr 295, poz. 1751), Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 grudnia 2011 roku w sprawie stopni trudności narciarskich tras zjazdowych, biegowych i nartostrad oraz sposobu ich oznaczenia (Dz. U. Nr 295, poz. 1752), Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 22 grudnia 2011 roku w sprawie określenia stopni zagrożenia lawinowego oraz odpowiadających im zaleceń dla ruchu osób (Dz. U. Nr 299, poz. 1777), Regulacje prawne zawarte w ustawie dotyczące ratownictwa narciarskiego i górskiego. W myśl ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 roku o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich, która weszła w życie 31 grudnia 2011 roku dokonano podziału na ratownictwo górskie i ratownictwo na zorganizowanych terenach narciarskich (ratownictwo narciarskie), określając legalne definicje tych pojęć. Ratownictwo górskie Odpowiedzialność za bezpieczeństwo w górach ponosi minister właściwy do spraw wewnętrznych, organy jednostek samorządu terytorialnego, na terenie których wykonywane jest ratownictwo górskie, dyrekcja parków narodowych i krajobrazowych położonych na obszarze gór, a także osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej prowadzące w górach zorganizowaną działalność w zakresie sportu, rekreacji lub turystyki. Warunki bezpieczeństwa osób przebywających w górach Zapewnienie warunków bezpieczeństwa w górach polega w szczególności na: oznakowaniu terenów, obiektów i urządzeń służących do uprawiania sportu, rekreacji lub turystyki; ustaleniu zasad korzystania z danego terenu, obiektu lub urządzenia; zapewnieniu podmiotom uprawnionym do wykonywania ratownictwa górskiego warunków do organizowania pomocy oraz ratowania osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia; ogłaszaniu komunikatu lawinowego. Podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa Ratownictwo górskie mogą wykonywać podmioty, które uzyskały zgodę ministra właściwego do spraw wewnętrznych na wykonywanie ratownictwa górskiego oraz wpis do rejestru jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne, o którym mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w drodze decyzji administracyjnej, udziela zgody, na wykonywanie ratownictwa górskiego, na wniosek podmiotu ubiegającego się o jej udzielenie. Decyzja wygasa, jeżeli podmiot, który uzyskał zgodę, w terminie 6 miesięcy od dnia jej wydania nie został wpisany do rejestru jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne. Wniosek powinien zawierać: nazwę podmiotu, siedzibę i jego adres; informację o obszarze działania, na którym ma być wykonywane ratownictwo górskie; informację o liczbie ratowników górskich oraz posiadanych przez nich kwalifikacji przydatnych w ratownictwie górskim; wykaz sprzętu specjalistycznego, środków transportu i łączności; informację o źródłach finansowania planowanej działalności. W ramach ratownictwa górskiego podejmowane są działania ratownicze polegające w szczególności na: przyjęciu zgłoszenia o wypadku lub innym zdarzeniu; dotarciu na miejsce wypadku z wyposażeniem ratowniczym; udzieleniu kwalifikowanej pierwszej pomocy; zabezpieczeniu i ewakuacji osób przebywających w górach z terenów stanowiących zagrożenie dla życia i zdrowia; transporcie osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia do miejsca, gdzie jest możliwe podjęcie medycznych czynności ratunkowych przez jednostki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, po uprzednim uzgodnieniu miejsca przekazania osoby, której udzielono pomocy w ramach działań ratowniczych, z dyspozytorem jednostki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne; poszukiwaniu osób zaginionych w górach; transporcie zwłok z gór. Zasady finansowania ratownictwa górskiego Zadania z zakresu ratownictwa górskiego przez podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego następuje na podstawie powierzenia realizacji zadań publicznych, o którym mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887 i Nr 205, poz. 1211) w zakresie określonym w umowie. Przepisy art. 11a-art. 11c tej ustawy stosuje się odpowiednio. Zadania z zakresu ratownictwa górskiego powierzane i finansowane są przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz przez jednostki samorządu terytorialnego w ramach dotacji celowych. Dodatkowo dofinansowanie zadań z zakresu ratownictwa górskiego odbywa się poprzez przekazanie 15% wpływów za każdy kwartał z opłat pobieranych za wstęp i udostępnienie wejścia do parku narodowego lub krajobrazowego znajdującego się w górach, oraz za wstęp na jego wszelkie ścieżki edukacyjne i biletowane obiekty. Dotacje mogą być udzielane są z pominięciem otwartego konkursu ofert. Dotacje mogą być udzielone na: utrzymanie gotowości ratowniczej; prowadzenie działań ratowniczych; organizowanie i prowadzenie szkoleń ratowników górskich oraz psów ratowniczych, w tym psów lawinowych; opracowywanie i udostępnianie komunikatu lawinowego; utrzymanie śmigłowca ratowniczego wraz z załogą lotniczo-techniczną będącego w dyspozycji podmiotu uprawnionego do wykonywania ratownictwa górskiego, przeznaczonego w szczególności do działań ratownictwa górskiego w Tatrach oraz na terenie południowej Małopolski; prowadzenie dokumentacji wypadków. Obowiązki osób przebywających w górach Osoby przebywające w górach obowiązane są do zachowania należytej staranności w celu ochrony życia i zdrowia własnego oraz innych osób, a w szczególności: zapoznania się z zasadami korzystania z danego terenu, obiektu lub urządzenia i ich przestrzegania; stosowania się do znaków nakazu i zakazu; zapoznania się oraz dostosowania swoich planów aktywności do umiejętności, aktualnych warunków atmosferycznych, prognozy pogody, komunikatu lawinowego dla danego obszaru i zastosowania się do zaleceń i ograniczeń wynikających z ogłoszonego stopnia zagrożenia lawinowego oraz z panujących i przewidywanych warunków atmosferycznych; użytkowania sprzętu odpowiedniego do rodzaju podejmowanej aktywności, sprawnego technicznie i zgodnie z jego przeznaczeniem i zasadami użycia. Nadzór i kontrola nad ratownictwem górskim Nadzór nad ratownictwem górskim sprawuje minister właściwy do spraw wewnętrznych. W ramach nadzoru, minister właściwy do spraw wewnętrznych ma prawo: żądać od podmiotów uprawnionych do wykonywania ratownictwa górskiego udostępnienia dokumentów oraz udzielania pisemnych wyjaśnień dotyczących ich działalności związanej z wykonywaniem ratownictwa górskiego; dokonywać kontroli podmiotów uprawnionych do wykonywania ratownictwa górskiego w zakresie prawidłowości realizacji zadań z zakresu ratownictwa górskiego, oraz wydatkowania środków z części budżetu państwa której dysponentem jest minister właściwy do spraw wewnętrznych. Oceny kontrolowanej działalności dokonuje się pod względem legalności, gospodarności, celowości i rzetelności. Ratownictwo narciarskie Odpowiedzialność za zapewnienie warunków bezpieczeństwa osobom przebywającym na zorganizowanych terenach narciarskich ustawodawca nałożył na osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej będącą właścicielem, użytkownikiem, najemcą, dzierżawcą lub posiadającą inny tytuł prawny do zorganizowanego terenu narciarskiego lub urządzeń transportu linowego lub taśmowego przeznaczonych do transportu osób, przy których znajduje się zorganizowany teren narciarski, tj. na zarządzającego zorganizowanym terenem narciarskim (art. 19 ust. 1 ustawy). Warunki bezpieczeństwa osób przebywających na zorganizowanych terenach narciarskich Zapewnienie bezpieczeństwa polega w szczególności na: przygotowaniu, oznakowaniu, zabezpieczeniu terenów, obiektów i urządzeń służących do uprawiania narciarstwa i snowboardingu, oraz bieżącej kontroli stanu zabezpieczeń, oznaczeń i warunków narciarskich; zapewnieniu ratownictwa narciarskiego; określeniu i upowszechnieniu zasad korzystania z danego terenu, obiektu i urządzenia; informowaniu o warunkach narciarskich i ich zmianach; prowadzeniu działalności profilaktycznej i informacyjnej dotyczącej bezpieczeństwa podczas uprawiania narciarstwa i snowboardingu; przekazywaniu informacji i tworzeniu ułatwień szczególnie istotnych dla potrzeb osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności, a przebywającymi na zorganizowanych terenach narciarskich. Podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa na zorganizowanych terenach narciarskich Ratownictwo na zorganizowanych terenach narciarskich w ramach ratownictwa narciarskiego może podejmować ratownik narciarski lub ratownik górski. W ramach ratownictwa narciarskiego podejmowane są działania ratownicze polegające w szczególności na: przyjęciu zgłoszenia o wypadku; dotarciu na miejsce wypadku z wyposażeniem ratowniczym; udzieleniu kwalifikowanej pierwszej pomocy; zabezpieczeniu miejsca wypadku; ewakuacji osób z terenów stanowiących zagrożenie dla życia lub zdrowia; transporcie osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia, do miejsca, gdzie jest możliwe podjęcie medycznych czynności ratunkowych przez jednostki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, po uprzednim uzgodnieniu miejsca przekazania z dyspozytorem jednostki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne. Zasady finansowania ratownictwa narciarskiego Zarządzający zorganizowanym terenem narciarskim został zobowiązany do organizowania i finansowania działań ratowniczych podejmowanych w ramach ratownictwa narciarskiego na terenie przez niego zarządzanym. Obowiązki osób przebywających na zorganizowanych terenach narciarskich Osoby uprawiające narciarstwo lub snowboarding na zorganizowanym terenie narciarskim obowiązane są do zachowania należytej staranności w celu ochrony życia i zdrowia własnego oraz innych osób, a w szczególności: zapoznania się z zasadami korzystania z danego terenu, obiektu lub urządzenia i ich przestrzegania; stosowania się do znaków nakazu i zakazu umieszczanych przez zarządzającego zorganizowanym terenem narciarskim; zjeżdżania z szybkością dostosowaną do swoich umiejętności oraz stopnia trudności i stanu trasy, warunków atmosferycznych i natężenia ruchu; użytkowania sprawnego technicznie sprzętu narciarskiego i snowboardowego odpowiedniego do rodzaju podejmowanej aktywności, zgodnie z jego przeznaczeniem i zasadami użycia; bezzwłocznego informowania ratowników narciarskich o zaistniałym wypadku lub zaginięciu osoby oraz o innych zdarzeniach nadzwyczajnych mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo osób. Ponadto osoba uprawiająca narciarstwo zjazdowe lub snowboarding na zorganizowanym terenie narciarskim, która nie ukończyła 16 roku życia, obowiązana jest używać w czasie jazdy kasku ochronnego konstrukcyjnie do tego przeznaczonego. Osoba mająca obowiązek opieki lub nadzoru nad osobą do ukończenia 16 roku życia, która dopuści do uprawiania narciarstwa zjazdowego lub snowboardingu przez tę osobę, na zorganizowanym terenie narciarskim, bez kasku konstrukcyjnie do tego przeznaczonego, podlega karze grzywny. Tytuł Wersja Dane zmiany / publikacji Ratownictwo górskie i narciarskie - podstawowe informacje 15:57 Karolina Ołtarzewska Ratownictwo górskie i narciarskie - podstawowe informacje 11:50 Joanna Ćmiel Aby uzyskać archiwalną wersję należy skontaktować się z Redakcją BIP PRZYGODA NA BEZPIECZNYM SZLAKU Autoratownictwo w terenie górskim LICZBA MIEJSC Max. 12 osób Uwielbiasz chodzić po górach i chciałbyś nabyć nowe kompetencje, które z pewnością przydadzą się na szlaku? Z nami nauczysz się autoratownictwa. Każda wycieczka w góry wiąże się z ryzykiem kontuzji – poznaj więc łatwe, lecz wyjątkowo skuteczne metody autoratownictwa oraz techniki pomocy nabytej wiedzy będziesz mógł efektywnie pomóc sobie i swojemu partnerowi podczas potencjalnej niebezpiecznej sytuacji na górskim szlaku. Przez trzy dni weźmiesz udział w zajęciach praktycznych oraz szkoleniach teoretycznych. Poznasz podstawy użycia liny w terenie górskim oraz zaznajomisz się ze sprzętem technicznymNauczysz się wykonywania podstawowych węzłów używanych w ratownictwie, a także przyswoisz zjazdy oraz podchodzenie na będzie weekend wypełniony wiedzą niezbędną każdemu, kto chce zwiększyć swoje bezpieczeństwo podczas eksploracji górskich szlaków. LOKALIZACJACałość wyprawy odbywa się na terenie Doliny Będkowskiej na terenie Parku Krajobrazowego „Dolinki Krakowskie”.Bazą szkoleniową oraz noclegową będzie urokliwe schronisko Brandysówka. ZOBACZ, CZEGO NAUCZYSZ SIĘ PODCZAS WEEKENDU Sprzęt górski nie będzie miał przed tobą tajemnicPoznasz specyfikę wyposażenia jakie powinieneś mieć ze sobą wyruszając w góry. Dowiesz się jaką wybrać uprząż, kask liny oraz karabinki. Pokażemy ci na jakie certyfikaty zwracać uwagę oraz jak prawidłowo konserwować górski ekwipunek. Zdobędziesz nowe umiejętności, niezwykle przydatne w górachZrobimy z Ciebie eksperta w wiązaniu podstawowych węzłów takich jak kluczka, ósemka, motyl alpejski, wyblinka, półwyblinka, czy węzeł flagowy. Będziesz miał okazję doskonalić się w podchodzeniu po linie poręczowej, zaliczysz samodzielny zjazd na linie, czy podchodzenie po linie w pionie i przewieszeniu. Brzmi skomplikowanie? Nie martw się, wszystkiego cię nauczymy. PLAN WYPRAWY przybycie na teren Brandysówki (do godz. 18:00)wykład na temat zagrożeń w górskim terenie technicznym oraz użycia liny w turystyce wysokogórskiej śniadaniewprowadzenie do technik linowych w turystyce omówienie sprzętu takiego jak uprzęże, liny, karabinki oraz kaski - czym kierować się przy wyborze, na jakie certyfikaty zwracać uwagę, konserwacja ćwiczenia w wiązaniu podstawowych węzłów: kluczka, ósemka, motyl alpejski, wyblinka, węzeł flagowy, czy węzły blokujące podchodzenie po linie poręczowej samodzielny zjazd na linie podchodzenie po linie w pionie i przewieszeniuprzejście ze zjazdu do podchodzenia oraz z podchodzenia do zjazduprzerwa obiadowazajęcia z podstawowych technik pomocy przed medycznejognisko śniadanieomówienie metod asekuracji w zespole turystycznym wiązanie się liną w zespole do poruszania się w asekuracji lotnej oraz turystyce lodowcowejasekuracja przy użyciu półwyblinkiblokowanie półwyblinki węzłem flagowym opuszczanie partneraprzerwa obiadowazajęcia z użyciem wyciągarek fakultatywnie: schemat działania zespołu w ratownictwie lodowcowympodsumowanie wyprawy oraz rozdanie pamiątkowych coinów DLACZEGO WARTO SZKOLIĆ SIĘ RAZEM Z NAMI? Poznasz łatwe, ale wyjątkowo skuteczne metody autoratownictwa Zapoznasz się z technikami pomocy przedmedycznej Dowiesz się, jak prawidłowo dobierać sprzęt niezbędny w górskich wyprawach Przećwiczysz wiązanie podstawowych węzłów Zapoznasz się z metodami asekuracji w zespole turystycznym Nauczysz się niezbędnych technik linowych Dowiesz się, jakie zagrożenia mogą spotkać cię w górskim terenie technicznym oraz jak sobie z nimi radzić Poczujesz się bezpieczniej podczas kolejnych górskich wypraw zaliczka gwarantująca miejsce na wyprawie: 300 PLN CENA OBEJMUJE Udział w zajęciach teoretycznych oraz praktycznych Nocleg w Schronisku Brandysówka Śniadanie oraz obiad w sobotę i niedzielę Ognisko z kiełbaskami Ubezpieczenie uczestnika Pamiątkowy coin Łowców Przygód Niezapomniane wrażenia w gronie Łowców Przygód LIDER WYPRAWY KAMIL ZINCZUK Podróżnik, pisarz, wielbiciel odkrywania nowych miejsc, lokalnej kuchni i przełamywania swoich słabości czy to z plecakiem na plecach na szlaku, czy to z nartami na nogach na dalekiej północy, czy też na rowerze obciążonym razy był na Spitsbergenie, przeszedł Grenlandię, Szkocję oraz Finlandię – z 30-kilogramowym plecakiem na plecach, ciągnąc sanki z ekwipunkiem, nocując w być w ciągłym ruchu i doświadczać pozytywnej zmiany. Jeśli masz pytania odnośnie wyjazdu, skontaktuj się bezpośrednio z liderem Chcesz przyswoić niezbędne w górach umiejętności? Zapisz się na szkolenie autoratownictwa Wypełnij formularz zgłoszeniowy, a my zajmiemy się resztą

sanki używane w ratownictwie górskim